14 października, kiedy to obchodzimy Dzień Edukacji Narodowej, wybraliśmy się pod opieką naszych Nauczycieli – pana Macieja Kity oraz pani Doroty Nowak, na dwudniowy rajd w Bieszczady. Grupa liczyła ok. 30 uczniów z różnych klas ( wersja dla „mat-fizów”: x ∈ {1,2,3} ) i profilów. Pogoda nam sprzyjała, co nie było tak oczywiste po wielu wcześniejszych deszczowych dniach. Wyruszyliśmy o 6 rano, a autobus rozbrzmiewał dźwiękami gitar i naszym śpiewem. Po przybyciu na miejsce pierwsze kroki skierowaliśmy na Połoninę Caryńską (dla ang/mat-geo: 1 297 m). Trasa przywitała nas błotem. Jego wszechobecność spowodowała to, że po jakimś czasie było nam całkowicie obojętne czy będziemy mieli brudne buty, spodnie i to, gdzie postawimy następny krok. Kolejną niespodzianką był nieoczekiwany przez nas element zimy – śnieg. Trudno opisać słowami uroki panoramy, która się przed nami rozciągała. Bieszczady szczególnie malowniczo prezentują się jesienią.
„Kiedy jak buki na mróz serce mi pęknie, Połóżcie mnie na wóz z widokiem na Bieszczady, Na wielki pożar gór na wielką jesień.” ~J. Harasymowicz (z dedykacją dla humanistów)
Z Połonin zeszliśmy szlakiem do Ustrzyk Górnych, gdzie zostaliśmy życzliwie przyjęci i nakarmieni przez miejscowego plebana. Nocowaliśmy w wieloosobowych pokojach, co pozwoliło nam się bardziej zintegrować (granie w karty, wspólne gotowanie, śpiewanie przy gitarze). Drugiego dnia rajdu wybraliśmy się na Małą i Dużą Rawkę. Czuliśmy wyjątkowo świeże górskie powietrze (którego czystość udowodniła nam obecność porostów takich jak mąkla rozłożysta – coś dla „biol-chemów”). Trasa zajęła nam łącznie 5 godzin wliczając w to postój na ciepłą herbatę w schronisku. Niektórzy z nas skorzystali z okazji postawienia stopy na terenie 3 państw jednocześnie – Polski, Słowacji i Ukrainy. O godzinie 15 wyruszyliśmy w drogę powrotną. Nasyceni wrażeniami i fizycznie zmęczeni, odpoczywaliśmy w spokoju w autobusie. Z pewnością długo będziemy wspominać ten wyjazd i panującą na nim atmosferę.